W Ostrowie Wlkp. odsłonią tablicę pamięci zdunowianina Ludwika Danielaka [ZDJĘCIA]

10 stycznia 2023 r. Komisja ds. Nazewnictwa Ulic i Placów oraz Kultywowania Tradycji Lokalnych Rady Miejskiej w Ostrowie Wielkopolskim zdecydowała upamiętnić pocztowca i harcerza Ludwika Danielaka pamiątkową tablicą na terenie Stanicy Harcerskiej.

- Wiele lat już staramy się upamiętnić dzielnego pocztowca, harcerza i szachistę Ludwika Danielaka, syna restauratora i członka Towarzystwa Przemysłowców ze Zdun oraz radnego Rady Miejskiej w Zdunach Walentego Danielaka, wielkiego patrioty i społecznika powiatu krotoszyńskiego oraz radego Zdun. Sam Ludwik Danielak był wychowywany w duchu rodzinnego patriotyzmu - powiedział nam wnuk Ludwika Danielaka, ppłk Krzysztof Nawrocki.

To właśnie staraniem wnuka ppłk. Krzysztofa Nawrockiego oraz Donaty Stawickiej i przy pomocy radnych Marzenny Podskarbi i Zygmunta Malika komisja przychyliła się do podjęcia takiej decyzji.

Ludwik Danielak urodził się 24 sierpnia 1909 r. w Piaskach k. Ostrowa Wielkopolskiego jako syn Walentego Danielaka i Antoniny Krysiak. Do Zdun przybył wiosną 1925 r. W Zdunach jego ojciec był radnym i właścicielem restauracji na Rynku. Ludwik Danielak jeszcze w czasie nauki działał w harcerstwie w 8. Drużynie im. Zawiszy Czarnego, a później wspierał ją także finansowo. W 1928 r. zdał maturę, a w latach 1928–1930 odbywał służbę wojskową w 56. Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Krotoszynie. W tym czasie zastępował go Józef Podemski. Jego drużyna organizowała wtedy obozy m.in. w Bożacinie, Baszkowie, Chachalni, Krobi, Kobylinie, Konarzewie, Bestwinie, Benicach,
Sulmierzycach, Perzycach czy Jankowie. W czasie tych działań Ludwik Danielak uczył młodych harcerzy topografii, alfabetu Morse’a, orientacji w terenie, doskonalił podchody, gry polowe, czy nauczał walki wręcz oraz podstaw
przetrwania. W 1936 r. został dzięki swoim zasługom został mianowany instruktorem harcerskim, a później harcmistrzem. Dwa lata później przeprowadził się do Krotoszyna, jednak mimo to nadal działał w harcerstwie. Wielu z jego harcerzy i współpracowników brało udział w walkach II wojny światowe. W 1927 r. w wieku 18 lat Ludwik Danielak zapisał się do Klubu Szachistów Giermek Zduny. Spotkania szachistów często odbywały się w restauracji ojca. Ludwik Danielak często wygrywał na szczeblach regionalnych i wojewódzkich co dało mu wiele tytułów i wyróżnień. Gdy Ludwik Danielak odbył służbę wojskową rozpoczął pracę na etacie w Urzędzie Pocztowym w Krotoszynie, gdzie po kilku latach został starszym asystentem. To właśnie na Poczcie był inicjatorem wielu kreatywnych rozwiązań z dziedziny łączności. Kształcił się w tym kierunku na szkoleniach w Poznaniu, Ostrowie Wielkopolskim, Krakowie, Krotoszynie, Dąbrowie Górniczej na Śląsku, Mierzewie k. Gniezna i w Zdunach. Gdy sytuacja na arenie międzynarodowej się zaogniła Ludwik Danielak wraz z ojcem Walentym zbierali, gdzie tylko mogli, pieniądze na Obronę Przeciwlotniczą Polski. Ich akcja wzbudzała entuzjazm mieszkańców, którzy upatrywali w nich prawdziwych patriotów, dla których dobro ojczyzny było rzeczą najważniejszą. W 1939 r. w Urzędzie Poczty Polskiej w Krotoszynie odbyła się specjalna narada. Ludwik Danielak jako członek Przysposobienia Wojskowego podjął się zadania dozorowania, które miało cel nie tylko łącznościowy, ale też obserwacyjny. Przy okazji wykonywał też zadanie kurierskie. 1 września wyruszył pociągiem w kierunku Koźmin – Jarocin –Września – Konin – Koło – Kutno –Warszawa i dalej na wschód. Na stacji kolejowej w Kole pociąg został ostrzelany. Zginęło według różnych danych ok. 150 osób. Ludwik wraz z rodziną przeżył bombardowanie. W Kutnie przesiadł się na inny pociąg i ruszył dalej do Ozorkowa. Ruszył w kierunku Modlnej. Gdy okazało się, że teren zajęli niemieccy żołnierze wielu z polskich urzędników (warto nadmienić, że wówczas urzędnicy pocztowi mieli swoje mundury) zrzucało mundury, czego Ludwik Danielak nigdy nie zrobił! Rozpoczął on akcję dywersyjno–sabotażową. Nie posiadał broni, a mimo to niszczył linie telefoniczne. W tym czasie na tym odcinku rozpoczęło się bombardowanie, a później Ludwik Danielak został 7 września schwytany przez żołnierzy rozpoznania 31. Pułku Piechoty Niemieckiej. Postrzelony przeczołgał się i następnie umarł z różańcem w dłoni. W 1959 r. został ekshumowany i pochowany w Zdunach. W 50. rocznicę śmierci nad jego grobem dokonano salwy honorowej. W 2003 r. premier RP Leszek Miller przyznał mu tytuł „Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny”. Dla uczczenia 75. rocznicy śmierci oraz wybuchu II wojny światowej w Krotoszynie, w dniu Łącznościowca i Pocztowca, podjęta została decyzja o odsłonięciu tablicy poświęconej m.in. Ludwikowi Danielakowi. W 2016 roku Poczta Polska wydała okolicznościową kartę pocztową poświęconą Ludwikowi
Danielakowi. Ludwik Danielak z żoną Anną z d. Świtalską miał syna Romana i córkę Krystynę.