Pałac w Radlinie był niegdyś okazałą rezydencją Opalińskich. Dziś zostały tylko ruiny...

Radlin to miejscowość położona w powiecie jarocińskim w gminie Jarocin w województwie wielkopolskim.

Pierwsza wzmianka o Radlinie pochodzi z 1291 r., kiedy to Jan, syn Czechosława z Galewa oddał Radlin Marcinowi ze Staniewa, żeby ją osadził na prawie niemieckim. W 1372 r. Langwar i jego brat Marcin sprzedali Radlin z przyległymi Kątami Wawrzyńcowi Zarębie, kasztelanowi poznańskiemu. W 1388 r. majątek miał jego syn Andrzej, a ok. 1420 r. - Andrzej i Elżbieta Domaborscy. Do 1439 r. Radlin należał do Jadwigi, wdowie po Januszu Furmanie. Ok. połowy XV w. Radlin należał do Łodziów z Bnina (późniejszych Opalińskich). Od XVI w. dobra należały już do Andrzeja z Bnina Opalińskiego, marszałka koronnego i starosty wielkopolskiego. W jego imieniu majątkiem zarządzał Jan Nieradzki. Po Andrzeju Opalińskim dobra przeszły na Piotra Opalińskiego, kasztelana kaliskiego, a przez Ludwikę Opalińską przeszły na dom Sapiechów-Koźińskich, którzy dzierżyli majątek do 1791 r. Ten sprzedał je generałowi pruskiemu Friedrichowi Adolfow von Kalckreuthowi. W 1836 r. drogą sądowej sprzedaży majątek nabył rzą pruski, który w 1840 r. sprzedał je dziedzicowi Jarocina Władysławowi hrabiemu Radolińskiemu. Po 1840 r. rozebrano zamczysko.

Do rezydencji wybudowanej w dziedzicznych dobrach Opalińskich ok. 1570-1592 przylegał ogród oraz kaplica. Okres świetności rezydencja przeżywała w końcowych latach XVI oraz w wieku XVII. Ok. 1730 r. Sapiehowie zarządzili przebudowę pałacu, jednak ze względu na trudności finansowe prace zaniechano. Już w 1773 r. stary pałac był "zepsuty", a nowy "niedokończony". Po 1840 r. pałac rozebrano, a cegłę i kamienne ciosy wykorzystano do budowy gorzelni i innych budynków w folwarku. W okresie międzywojennym wewnątrz murów urządzono boisko sportowe, a w okresie II wojny światowej wysadzono pozostałości wieży bramnej. W 1957 r. przeprowadzono badania architektoniczne i sondy. Z kolei w latach 70. XX w. zabezpieczono ruiny, czyli m.in. obmurowano nową cegłą dolne partie ścian. Na terenie ogrodu pałacowego obecnie mieści się obecnie cmentarz.