Antoni Binkowski urodził się 23 maja 1890 r. w Budach w gminie Rozdrażew, jako syn Franciszka Binkowskiego i Marii z d. Mogiełki.
Miał rodzeństwo: Franciszka (1888-po 1939), Michała (1894-1894), Mariannę (1895-?), Marcina (1896-?), Stanisława (1903-?), Władysławę (1906-?) i Piotra (1906-1907).
W latach 1906-1912 pracował w Westfalii. Podczas pobytu w Niemczech był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” i Zjednoczenia Narodowego Polskiego. W 1912 r. został zaciągnięty do zasadniczej służby wojskowej w 53 Pułku Piechoty w Kilonii, a w 1914 r. zastał go wybuch I wojny światowej. W latach 1914-1916 brał udział w walkach na froncie zachodnim. Będąc żołnierzem 8 kompanii tego pułku został ciężko ranny w prawą nogę (kość przestrzelona i dwa razy złamana) 12 marca 1915 r. W 1918 r. gdy był już wyleczony wrócił w rodzinne strony.
5 stycznia 1919 r. wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim zaciągając się do wojska w Jarocinie. Został przydzielony do 3 kompanii jarocińskiej pod dowództwem Stanisława Krzysztofika. Jego kompania najpierw trafiła pod Zduny, a potem pod Rawicz, gdzie walczył o Sarnówkę i Sarnowę. Po walkach odezwała się rana nogi i przebywał w szpitalu polowym w Miejskiej Górce.
Po wyleczeniu zgłosił się do kompanii garnizonowej w Śremie, gdzie służył do 30 kwietnia 1920 r. w stopniu kaprala, wstąpił do Policji Państwowej, gdzie służył do 30 lipca 1926 r. Później pracował jako komornik w Magistracie w Jarocinie. Zmarł 7 sierpnia 1944 r. Miał dzieci: Teresę (1917) i Henryka (1921). Nie znamy imienia pierwszej żony. 2 lipca 1927 r. wziął ślub po raz drugi, ze Stanisławą Skrzypczak i z nią miał dzieci: Wiktora (1930) i Romana (1932).
Był odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości, Srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę oraz Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości. W okresie II RP należał do Ligii Obrony Przeciwpowietrznej i Przeciwgazowej oraz Związku podoficerów Rezerwy. 23 lutego 1939 r. przyjęto go do Związku Powstańców Wielkopolskich koła w Jarocinie im. hr. Ostroróg-Gorzeńskiego.
W okresie okupacji mieszkał w Warszawie przy ul. Ogrodowej 16/31. Zginął jako cywil w egzekucji przy ul. Chłodnej 7 sierpnia 1944 r.
Zakaz krzyży w warszawskim urzędzie. Trzaskowski wydał rozporządzenie
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
