Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

NASI POWSTAŃCY: Łucjan Ludwik Mroczkowski z Mikuszewa

Łukasz Cichy
Łukasz Cichy
Nasi Powstańcy: Łucjan Ludwik Mroczkowski
Nasi Powstańcy: Łucjan Ludwik Mroczkowski Wojskowe Biuro Historyczne, Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari sygn. I.482.23-1753
Tym razem przedstawiamy postać Łucjana Ludwika Mroczkowskiego z Mikuszewa, który brał udział w wielu ważnych wydarzeniach, a pod koniec życia osiadł w Krotoszynie.

Łucjan Ludwik Mroczkowski urodził się 7 sierpnia 1890 r. w Mikuszewie w powiecie wrzesińskim, jako syn Wincentego Mroczkowskiego i Bronisławy z d. Wieczorkiewicz. Miał rodzeństwo: Zofię Marię (1880-1968), Łucję Wiktorię (1881-1882), Stefanię Annę (1883-1970) i Mieczysława Mariana (1893-1969).

Edukacja, praca i Wielka Wojna

Ukończył szkołę powszechną w Paraduży w powiecie międzychodzkim i seminarium nauczycielskie w Kcyni i od 1910 r. pracował jako nauczyciel w Żegrówku w powiecie śmigielskim. 6 marca 1916 r. został powołany do armii niemieckiej do 404 pułku piechoty i wziął udział w walkach na froncie wschodnim. 2 czerwca 1917 r. został lekko ranny i był wówczas w stopniu kaprala (gefreiter). W 1918 r. ukończył czteromiesięczny kurs oficerski przy szkole kawalerii "Döberitz" w Berlinie. 20 grudnia 1918 r. zwolniono go w stopniu sierżanta i aspiranta oficerskiego.

Powstanie Wielkopolskie i wojna na wschodzie

Do Wielkopolski wrócił w momencie Powstania Wielkopolskiego. 3 stycznia 1919 r. zgłosił się jako ochotnik do batalionu "Wolsztyn" i został dowódcą kompanii. 12 lutego 1919 r. został ranny pod Kopanicą, a po 3 miesiącach pobytu w szpitalu i nominacji na podporucznika (maj 1919 r.) przydzielono go do 7 Pułku Strzelców Wielkopolskich jako dowódcę kompanii ciężkich karabinów maszynowych I batalionu. W składzie tego pułku wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Walczył w rejonie Kijowa i Berezyny. W czerwcu 1920 r. zachorował i trafił do lazaretu do Krotoszyna na cztery miesiące. W styczniu 1920 r. awansowano go na porucznika, a w 1921 r. - na kapitana. W listopadzie 1920 r. wrócił do jednostki, która stacjonowała w Bydgoszczy.

Wojsko i praca w wywiadzie

W międzyczasie (1923-1924) odbył półroczny kurs przeszkolenia przy Szkole Podchorążych w Warszawie. Od kwietnia 1924 r. do sierpnia 1927 r. był oficerem sztabu 15 Dywizji Piechoty w Bydgoszczy. Między wrześniem a grudniem 1927 r. przeszedł kurs ckm w Toruniu, a potem był dowódcą kompanii w 61 pp w Bydgoszczy (styczeń - kwiecień 1928 r.). Następnie pełnił stanowisko referenta wyszkolenia w Dowództwie Okręgu Korpusu IX w Brześciu nad Bugiem (maj 1928 r. - kwiecień 1931 r.), kwatermistrza 82 Syberyjskiego Pułku Piechoty (kwiecień 1931 r. - czerwiec 1934 r.), a w lipcu 1934 r. przeszedł w stan spoczynku i został urzędnikiem w Sztabie Głównym w Warszawie pełniąc funkcję referenta politycznego prasowego w Oddziale II Wydziału "Niemcy", a potem kierownika niemieckiego referatu prasowego.

Wojna i przybycie do Krotoszyna

W sierpniu 1939 r. został powołany do czynnej służby wojskowej z przydziałem do Sztabu Głównego. 18 września 1939 r. udał się do Rumunii. W październiku 1939 r. został internowany na terenie Rumunii i przebywał w obozach Calimanesti i Targoviste. Potem na dwa miesiące trafił do więzienia w Brasov za próbę ucieczki. W maju 1940 r. znalazł się we Francji, gdzie był oficerem Sztaby Głównego Oddział II Wojska Polskiego, a 25 czerwca 1940 r. trafił do Anglii. Funkcję pełnił aż do października 1945 r., a potem aż do kwietnia 1947 r. pozostał bez przydziału i został zdemobilizowany. Jeszcze w kwietniu 1947 r. znalazł się w Gdańsku. Wrócił 2 maja 1947 r. do Krotoszyna i zamieszkał przy ul. Mickiewicza. W okresie PRL-u pracował w Urzędzie Likwidacyjnym w Krotoszynie i w Ostrowie, w Spółdzielni Rzemieślniczej w Krotoszynie, Zakładach Mięsnych w Krotoszynie i Miejskim Przedsiębiorstwie Remontowo-Budowlanym w Krotoszynie. 1 lipca 1959 r. przeszedł na emeryturę. Należał do Zarządu Powiatowego Polskiego Czerwonego Krzyża w Krotoszynie oraz Powiatowego Zarządu Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Krotoszynie. Zmarł 29 grudnia 1966 r. i spoczął na krotoszyńskim cmentarzu (jego grób jest zarośnięty).

Był odznaczony krzyżem srebrnym Orderu Virtuti Militari (nr 4327, za walki w Powstaniu Wielkopolskim w lutym 1919 r.), Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Pamiątkowym Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, Medalem za Wojnę 1918-1921 i Odznaką za Razy i Kontuzje. Był kawalerem.

Kobylinianie w Powstaniu Wielkopolskim 1918/1919

O Powstaniu Wielkopolskim 1918/1919 nie wolno nam zapominać!

Powstanie Wielkopolskie 1918/1919

Portal Krotoszyn.NaszeMiasto.pl od 2016 r. prowadzi akcję "Nasi Powstańcy", której celem jest przypomnienie o Powstańcach Wielkopolskich 1918/1919, którzy pochodzili z terenu obecnego powiatu krotoszyńskiego i dawnych powiatów krotoszyńskiego i koźmińskiego; tych którzy tutaj walczyli (np. pod Zdunami lub w wyzwalaniu Krotoszyna), a także tych, którzy tutaj zmarli.

Każdy, kto posiada informacje na temat powstańców, proszony jest o kontakt - 605 106 594 (t-mobile), 514 800 938 (orange), lub drogą mailową: [email protected].

od 7 lat
Wideo

Konto Amazon zagrożone? Pismak przeciwko oszustom

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na krotoszyn.naszemiasto.pl Nasze Miasto