Wyklęty z Krotoszyna działający w Miliczu odnaleziony po latach [FOTO]

Narodowy Dzień Pamięci “Żołnierzy Wyklętych” to nie tylko okazja do oddania hołdu bohaterom zbrojnego antykomunistycznego podziemia, ale również poszukiwania i upamiętniania śladów ich działalności w naszych rodzinnych stronach. Powiat krotoszyński ma kilkudziesięciu swoich znanych z imienia i nazwiska “żołnierzy wyklętych”, ale o kolejnym z nich, podporuczniku Antonim Ptaku ps. “Lis” i “Paweł”, mało kto do tej pory wiedział.
Prawdę o życiu i walce tego rodowitego krotoszynianina, który konspirował, a następnie osiadł na ziemi milickiej dowiedzieliśmy się całkiem niedawno, podczas kwerendy w archiwach Instytutu Pamięci Narodowej, przeprowadzonej przez politologa Pawła Dawidiuka i jego ojca Krzysztofa.

Nasz “Wyklęty”, który służył w Miliczu
Antoni Ptak urodził się 26 stycznia 1926 r. w Krotoszynie. W wieku 16 lat, latem 1942 roku, został żołnierzem Narodowych Sił Zbrojnych na Lubelszczyźnie. Jesienią 1944 r. przystąpił do zbrojnego podziemia antykomunistycznego w powiecie krotoszyńskim. Już wio-sną 1945 r. został wcielony, podobnie jak tysiące młodych mężczyzn, do Ludowego Wojska Polskiego. Pomagał wówczas w organizowaniu ucieczek żołnierzy aresztowanych za przynależność do Armii Krajowej. Szybko jednak został rozpracowany przez Informację Wojskową i wkrótce aresztowany. Po kilku miesiącach odsiadki uciekł z więzienia.
W październiku 1945 r. został członkiem oddziału kpt. Jana Kempińskiego ,,Błyska” działającego na terenie powiatu krotoszyńskiego, który zlecił mu stworzenie placówki podziemia na terenie powiatu milickiego. W lutym 1946 r. Antoni Ptak został aresztowany we wsi Godnowa k. Milicza przez Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Miliczu, a we wrześniu skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy we Wrocławiu na 10 lat za przynależność do NSZ i AK. Wyrok odsiadywał w ciężkim więzieniu we Wronkach. Zanim wyszedł na wolność został ponownie aresztowany i skazany na karę śmierci m.in. za dezercję z wojska. Ostatecznie kara ta została zamieniona na 15 lat pozbawienia wolności, utratę praw publicznych na zawsze oraz przepadek mienia. Karę odsiadywał w Sieradzu, Rawiczu i Strzelcach Opolskich. Dzięki amnestii został zwolniony w maju 1956 r.
Ożenił się we wrześniu 1956 r. i osiadł w Sławoszowicach k. Milicza. Pracował jako robotnik w miejscowym POM-ie. Wraz z żoną Marią dochował się dwójki dzieci. Do końca życia był antykomunistą. Popierał “Solidarność”. W 1992 r. został oczyszczony przez sąd Śląskiego Okręgu Wojskowego, a w 1993 r. odznaczony Orderem Męczęństwa i Zwycięstwa. W 2001 r. uznany za weterana walki o wolność i niepodległość. Zmarł 24 stycznia 2011 r. w Miliczu, gdzie został pochowany.

+++