Nasi Powstańcy: Szczepan Zych z Benic [ZDJĘCIA]

Szczepan Zych urodził się 7 grudnia 1899 r. w Benicach jako syn Jana Zycha. Jan Zych był sołtysem Benic od przynajmniej 1920 r. Szczepan Zych wziął udział w I Wojnie Światowej w szeregach Armii Cesarstwa Niemieckiego. Według strony internetowej Verlustlisten 1. Weltkrieg (listy ofiar I wojny światowej) Stefan Zych urodzony 7 grudnia w Benicach został ranny 27 maja 1918 r. Z kolei według jego książeczki inwalidzkiej został ranny 18 sierpnia w nogę. Z tej samej książeczki możemy wyczytać, że przebywał w szpitalu od 19 maja do 20 sierpnia 1918 r. w Lorawaj (?). W wojsku niemieckim w stopniu szeregowego był od 7 czerwca 1917 r. do 28 grudnia 1918 r., a od 15 lutego 1918 r. do 18 maja 1918 r. w szeregach 199 Pułku Piechoty (199. Infanterie-Regiment) brał udział w walkach we Francji.

Gdy wybuchło Powstanie Wielkopolskie Szczepan Zych wziął w nim udział. Od 7 stycznia 1919 r. na linii Krotoszyn, Zduny, Borownica, Chachalnia i Siejew.

7 lutego 1919 r. został wcielony w szeregi 1 Pułku Obrony Krajowej, który został przemianowany na 2 Pułk Obrony Krajowej, ten z kolei na 159 Pułk Piechoty Wielkopolskiej, a ten z kolei na 74 Górnośląski Pułk Piechoty, dlatego w jego książeczce ciągłe zmiany i przeniesienia. Był też w szeregach 9 Pułku Strzelców Wielkopolskich, późniejszego 67 Pułku Piechoty Wielkopolskiej. Jako udział w wojnach w szeregach Polski zaliczono mu walki z Niemcami od 7 lutego 1919 r. do 27 maja 1920 r. oraz przeciwko sowietom od 28 maja 1920 r. do 30 grudnia 1920 r.

Szczepan Zych został 18 marca 1919 r. awansowany do stopnia starszego szeregowca, 20 maja 1919 r. - do stopnia kaprala, a 8 kwietnia 1920 r. - do stopnia plutonowego. Wziął prawdopodobnie udział w wojnie polsko-bolszewickiej, lecz jego dokładny udział jest nieznany. 8 czerwca 1919 r. został ranny w prawy bark pod Raszczewem (gm. Kłębowo w woj. warmińsko-mazurskim???) i przebywał w szpitalu w Poznaniu od 9 czerwca 1919 r. do 30 grudnia 1919 r. 24 listopada 1921 r. plutonowy Szczepan Zych został przeniesiony do rezerwy. Od 22 maja do 17 czerwca 1925 r. odbywał ćwiczenia rezerwistów w 6 kompanii 2 batalionu 56 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Krotoszynie. 4 sierpnia 1930 r. został powołany ponownie na ćwiczenia rezerwistów do 5 kompanii 2 batalionu 56 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Kro-toszynie, jednak następnego dnia został zwolniony i 2 października 1930 r. - przeniesiony do rezerwy. Według książeczki inwalidzkiej Szczepan Zych posiadał elementarne wykształcenie, od 18 czerwca do 19 lipca 1921 r. odbył kurs podoficerów gazowych. W czasie wcielenia do wojska niemieckiego był robotnikiem i mieszkał w Beni-cach, później był rolnikiem i mieszkał w Bożacinie oraz we Wróżewach.

1 lipca 1942 r. Szczepan Zych został aresztowany i osadzony w Konzentrationlager Mauthausen. Przebywał w nim przez 3 lata do 6 maja 1945 r., kiedy został oswobodzony przez armię Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. W obozie miał numer 133974.

17 września 1922 r. Szczepan Zych wziął ślub z Jadwigą zd. Litwin. Jego dziećmi były: Stefan ur. 10 maja 1917 r., Wanda ur. 3 maja 1925 r. oraz Teresa ur. 23 sierpnia 1930 r. Szczepan Zych był człowiekiem walecznym, co widać po jego odznaczeniach. W czasie I wojny światowej z rąk niemieckich otrzymał Krzyż Żelazny II klasy (Eisernes Kreuz II. Klasse). Wiele odznaczeń otrzymał też z rąk polskich: 20 stycznia 1921 r. otrzymał Odznakę Pamiątkową Wojsk Wielkopolskich, 2 maja 1929 r. - Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921, a 9 stycznia 1960 r. - Wielkopolski Krzyż Powstańczy. Szczepan Zych zmarł 10 czerwca 1971 r. i został pochowany na cmentarzu w Benicach.