NASI POWSTAŃCY: Porucznik Roman Drygalski (1897-1976)

Roman Drygalski urodził się 24 marca 1897 r. w Kruszwicy, jako syn mistrza krawieckiego Andrzeja i Florentyny z d. Weidenbach. W latach 1903-1911 uczył się w Szkole Ludowej w Kruszwicy. Od 1 marca 1912 r. do 1915 r. pracował jako uczeń ciesielski w Kruszwicy. 2 marca 1916 r. powołany do armii niemieckiej do Kołobrzegu, a po rekrutacji wysłany na front francuski.

W październiku 1918 r. wrócił na urlop do Kruszwicy i nie wziął już udziału w walkach. W połowie grudnia 1918 r. wstąpił do oddziału kpt. Franciszka Nowickiego, por. Ignacego Nowaka, por. Miśkiewicza i por. Molendy w Kruszwicy. Brał udział w zajęciu Kruszwicy 2 stycznia 1919 r., a potem w składzie kompanii kruszwickiej brał udział w wypadzie na Inowrocław. Brał udział w zajęciu Urzędu Pocztowego, czy Rejonowej Komendy Wojskowej. Od 15 stycznia do 25 stycznia 1919 r. brał udział w walkach pod Szubinem. Po zakończeniu walk pozostał aż do rozejmu w obronie stałej. 18 lutego 1919 r. został mianowany kapralem. Od 19 lutego 1919 r. w 5 Pułku Strzelców Wielkopolskich (59 pp), a od 1 lipca 1920 r. służył w 56 Pułku Piechoty Wielkopolskiej (dawny 2PSW).

Wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej, a po niej razem z jednostką trafił do Krotoszyna, gdzie służył jako podoficer zawodowy do wybuchu II wojny światowej. Ok. 1921 r. był już plutonowym. W czasie kampanii wrześniowej brał udział w walkach odwrotowych. Walczył na w miejscach: Krotoszyn-Roszki-Pleszew-Koło-Kutno-Warszawa. Po zakończeniu kampanii wrześniowej wrócił do domu do Krotoszyna, ale 1 czerwca 1940 r. został wywłaszczony z rodziną. Znalazł pracę w Miliczu w Zarządzie Drogowym jako robotnik. Po zajęciu Krotoszyna przez sowietów pracował jako instruktor w Komendzie WF i PW w Krotoszynie.

1 czerwca 1946 r. wstąpił do ludowego Wojska Polskiego (najprawdopodobniej 6 Pułk Artylerii Lekkiej) w Krotoszynie, a 22 lipca 1948 r. - awansowany do stopnia podporucznika. 15 marca 1949 r. został kwatermistrzem 30 brygady w miejscowości Grodziec (?). 1 marca 1951 r. przeniesiony w stan spoczynku. W Krotoszynie po wojnie mieszkał przy ul. Rawickiej 15. Później awansowany do stopnia porucznika. Zmarł 18 stycznia 1976 r. i spoczywa w kwaterze wojskowej krotoszyńskiego cmentarza.

Odznaczony Medalem Niepodległości (1932), Medalem Zwycięstwa i Wolności, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym (1958), Odznaką Grunwaldzką, czy Odznaką Pamiątkową Wojsk Wielkopolskich (1920)

Powyższy biogram opracowano na podstawie wspomnień powstańca z 21 marca 1963 r., legitymacji Odznaki Pamiątkowej Wojsk Wielkopolskich z 14 maja 1920 r., zaświadczenia ZUS z 22 marca 1951 r., zaświadczenia ppor. Jana Rogozińskiego z 4 listopada 1946 r., opinii Oddziału Powiatowego ZBoWiD w Krotoszynie z 1963 r., wniosku o odznaczenie Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym z 1 sierpnia 1958 r.