Ludwik Kurzawski urodził się 3 lipca 1894 r. w Perzycach, jako syn rolnika Ignacego Kurzawskiego i Marianny z d. Zeyka (Ziajka). Miał braci: Walentego (1889-?) i Józefa (1892-?, uczestnika I wojny światowej w szeregach 97 Pułku Piechoty niemieckiej). Ukończył 4 klasy szkoły powszechnej.
Wziął udział w I wojnie światowej w szeregach armii niemieckiej i został lekko ranny 15 kwietnia 1915 r. Był żołnierzem 15 Pułku Piechoty. Po zakończeniu I wojny światowej wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim. 3 stycznia 1919 r. wstąpił do Straży Ludowej w Zdunach. Walczył pod Zdunami na odcinku Chachalnia oraz Siejew od 2 stycznia do 6 lutego 1919 r. Został zweryfikowany 7 listopada 1935 r. przez Komisję Weryfikacyjną Związku Powstańców Wielkopolskich (nr 9259) i należał do koła w Zdunach (pod nr 14). Po zakończeniu powstania wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej, walcząc pod Warszawą, Mławą i Lublinem. Został zdemobilizowany 25 lipca 1923 r. z 3 Pułku Wojsk Kolejowych.
W okresie międzywojennym wstąpił do Ligi Obrony Przeciwpowietrznej i Przeciwgazowej, Ochotniczej Straży Pożarnej w Zdunach oraz Związku Zachodniego Polski. W okresie międzywojennym mieszkał w Zdunach przy ul. Polnej 631.
Został odznaczony m.in. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym (1960), Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921 (1930) i awansowany do stopnia podporucznika (1972).
Zmarł po 1972 r. 5 maja 1918 r. wziął ślub z Marią Paluch, z którą miał dzieci: Helenę (1919), Marię (1920), Pelagię (1922), Leokadię (1924), Jana (1926) i Stefana (1930).
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?