Informacje o Ludwiku Cepie, Powstańcu Wielkopolskim dostarczyła nam prawnuczka Agnieszka Gibasiewicz.
Ludwik Cepa urodził się 18 sierpnia 1899 r. w Sulmierzycach jako syn Konstantego (rolnika) i Rozalii z d. Wieczorek. Pochodził z rodziny wielodzietnej, miał 11 rodzeństwa.
Niestety nie posiadamy informacji o udziale w I wojnie światowej. Gdy wybuchło Powstanie Wielkopolskie Ludwik Cepa wziął w nim udział. Był żołnierzem kompanii sulmierzy-ckiej pod dowództwem chorążego Stanisława Kamińskiego. W nocy z 18 na 19 stycznia 1919 r. odpierał razem z pozostałymi dwa ataki wojsk niemieckich na Sulmierzyce.
19 i 20 stycznia 1919 r. brał udział w obronie Chwaliszewa. Brał też udział w walkach na odcinku Zduny-Sulmierzyce-Ucie-chów-Granowiec-Kępno. 2 lutego 1919 r. znalazł się w Ostrowie Wielkopolskim. Został żołnierzem 12 Pułku Strzelców Wielkopolskich, który zmienił nazwę na 70 Pułk Piechoty Wielkopolskiej. Wziął też udział w wojnie polsko-bolszewickiej i II wojnie światowej.
- Jak wspomina jedyna żyjąca córka Teresa „ojciec był trzy razy na wojnie, za każdym razem gdy wracał dzieci go nie poznawały - poinformowała nas Agnieszka Gibasiewicz.
Ludwik Cepa wziął ślub z Anną z d. Międowicz (ur. 7 lutego 1907 r.), z którą miał dzieci: Wiktora (ur. 1930 r.), Ireną (ur. 1932 r.), Teresę (ur. 1935 r.) oraz Bernardyna (ur. 1941 r.).
- Po wojnie zajmował się gospodarstwem rolnym, które odziedziczył po swoich rodzicach. Był człowiekiem bardzo wrażliwym. To, co przeżył w czasie wojny odcisnęło duże piętno na jego dalszym życiu i zdrowiu. Na wojnie stracił słuch i zaczął chorować na astmę. Często wspominał czasy wojny. Niewątpliwie był wielkim patriotą, któremu nie były obojętne sprawy Państwa Polskiego i jego małej ojczyzny, którą były Sulmierzyce. Tu się urodził, tu walczył o wolność i tu zmarł. Zasługuje na naszą pamięć - dodała Agnieszka Gibasiewicz.
22 grudnia 1969 r. Ludwik Cepa został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Dzięki zdjęciom wiemy, że został również odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i nadano mu stopień podporucznika.
Zmarł 10 stycznia 1980 r. w swoim rodzinnym domu znajdującym się przy ul. Klonowicza w Sulmierzycach. Spoczął na Cmentarzu Parafialnym w Sulmierzycach.
Cześć i Chwała Bohaterowi!
______________________________________________________________________
Pogodnie we wtorek i w kolejnych dniach. Na niekorzyść może działać wysokie ciśnienie, które będzie rosnąć
źródło: TVN Meteo
echodnia.eu Świętokrzyskie tulipany
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
