Jan Bardzik urodził się 17 października 1891 r. w Golejewku w powiecie rawickim jako syn Stanisława Bardzika i Kunegundy z d. Basty.
Wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim, gdzie dosłużył się rangi kaprala i został odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych. Mieszkał pod Rawiczem. W latach dziesiątych XX w. został mężem Antoniny z d. Wojtyczka i ma z nią trzech synów: Czesława, (1917-1991 kapitana Armii Krajowej, uczestnika Kampanii Wrześniowej, później leśnika inżyniera), Antoniego (1920-1980, za posiadanie broni i radia został skazany na karę śmierci, przeżył odbywając karę w cytadeli poznańskiej, Dachau, Drosen i Matchausen) i Szczepana (1921-?).
Na pocz. lat 20. XX w. przeniósł się do Zdun, gdzie pracował jako maszynista w Polskich Kolejach Państwowych. W 1934 r. ożenił się z Kazimierą i miał z nią córkę Kazimierę (ur. 1934). Kazimiera (żona) zmarła w 1936 r., a Jan postanowił ożenić się jeszcze raz, tym razem ze Stanisławą (ur. 1903). Z tą żoną miał syna Mieczysława (ur.1937). Jan Bardzik zginął 2 września podczas nalotu na pociąg w Kole. W Zdunach mieszkał przy ul. Sienkiewicza 95. Był zweryfikowanym powstańcem w Związku Powstańców Wlkp w Poznaniu o numerze 6154.
Reklamy "na celebrytę" - Pismak przeciwko oszustom
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
