Ignacy Kaźmierczak urodził się w Raszkówku (obecnie Moszczanka) w powiecie odolanowskim 20 stycznia 1900 r., jako syn rolników Wawrzyna Kaźmierczaka (6 sierpnia 1864 r.-15 czerwca 1934 r.) i Marianny z d. Rostalskiej (5 grudnia 1864 r.-13 stycznia 1932 r.). W latach 1907-1914 uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Raszowie, a w latach 20. XX w. ukończył Szkołę Rolniczą w Odolanowie.
W czasie I wojny światowej służył w armii niemieckiej w 2 Dolnośląskim Pułku Artylerii nr 41 w Głogowie i walczył na froncie wschodnim. Po zakończeniu wojny wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim. Walczył w kompanii raszkowskiej. Brał udział w zajęciu Ostrowa, a potem połączył się z kompanią odolanowską. Między 7 a 9 lutym 1919 r. brał udział w walkach pod Zdunami, a między 11 a 15 lutego – pod Chachalnią i Borownicą. Później służył w 12 Pułku Strzelców Wielkopolskich, a w kwietniu 1919 r. został przeniesiony do 1 Pułku Artylerii. Latem 1919 r. został przeniesiony do 15 Pułku Ułanów Poznańskich i razem z nim wyruszył na wojnę polsko-bolszewicką. Po powrocie z wojny stacjonował w Poznaniu, a 30 września 1921 r. został zdemobilizowany w stopniu starszego ułana.
Od 1 kwietnia 1923 r. pracował w majątku w Dusznej Górce, potem był zarządcą majątku Chlewiska pod Szamotułami, a w latach 1928-1930 pracował u rodziców. W 1930 r. kupił 19,5 ha ziemi w Orpiszewie. 1 listopada 1941 r. został wysiedlony razem z rodziną i wrócił dopiero w 1945 r. Od marca 1943 r. do stycznia 1945 r. pracował w Skałowie jako robotnik przymusowy. Zmarł 28 września 1981 r. w Krotoszynie i spoczął na cmentarzu w Jankowie Zaleśnym.
24 listopada 1930 r. wziął ślub z Jadwigą Kuszą (8 września 1900 r.-13 stycznia 1988 r.), z którą miał dzieci: Tadeusza (7 października 1931 r. - 25 kwietnia 2006 r.), Józefa (18 marca 1933 r. - 12 marca 2011 r.) oraz Bożenę (25 września 1936 r. - 26 lutego 1985 r.).
W latach 20. XX w. był członkiem Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”, w latach 1926-1930 był członkiem zarządu powiatowego Towarzystwa Kółek Rolniczych w Odolanowie, w latach 30. XX w. organizował Kółko Rolnicze w Orpiszewie, którego w latach 1957-1969 był prezesem. 6 kwietnia 1946 r. był jednym z 32 założycieli Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Krotoszynie.
Był trzykrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych, Brązowym Krzyżem Zasługi oraz jednokrotnie odznaką honorową „Za rany i kontuzję”.
Krokusy w Tatrach. W tym roku bardzo szybko
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?