Mokronos: Prośmy Boga, aby przemieniał nasze serca oraz byśmy zawsze szanowali bochen chleba, symbol pracy rąk ludzkich

Msza polowa, odprawiona z okazji wiejskich dożynek, miała uwrażliwić parafian na dar chleba powszedniego i wiecznego. Właśnie to rozróżnienie stało u podstaw kazania. Ks. Piotr Wesołowski przypomniał zgromadzonym prawdę, że żadne z istnień ludzkich nie może egzystować bez chleba-czyli pokarmu. Jednak tylko człowiek może do swojego serca przyjmować hostię. –

Jakże zatem nie mamy dziękować Bogu za taki dar- mówił. Dodał, iż człowiek- korona stworzenia, powinien dostrzegać działanie Opatrzności i podążać drogą prowadzącą do właściwego spożywania chleba.

Nieustanie czyha jednak na wiernych niebezpieczeństwo. To wyraża postawa Piotra z dzisiejszej Ewangelii. Powołując się na perykopę Ew Mk 8 27-35, mówiącą o zapowiedzi przez Jezusa swej męki, wskazał na błędne myślenie świętego. Pierwszy papież po tym wyznaniu, zaczyna upominać Jezusa. Dopiero zdecydowana reakcja Zmartwychwstałego ,,Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku”, spowodowało iż tego zaprzestał.

My często obserwując rzeczywistość zachowujemy się jak on. Tymczasem mamy we wszystkim obserwować znak bożej opatrzności-

nauczał. Kaplan wspominał, że to najtrudniejszy krok. Przywołując postać św. Piotra, przypomniał zebranym, że przecież głowie kościoła nie można zarzucić braku szczerej miłości do Zbawiciela. –

Kochał na swój ludzki sposób, bez udziału Transcendencji-

nauczał. Tak samo jest z nami Zapominamy, iż wszystko co jest na ziemi, oprócz grzechu jest darem Boga.

Na szczęście ludzie mogą powołać się na pośredników. Tymi byli- wg kapłana, na pewno ogłoszeni błogosławionymi tego dnia Matka Róża Czacka i Prymas Tysiąclecia kardynał Stefan Wyszyński. Oboje z wymienionych byli słabego zdrowia. Róża Czapską od 22 roku była niewidoma, a marzeniem przyszłego prymasa w młodości było odprawienie samodzielnie przed ołtarzem, choćby jednak mszy świętej. Przepełniała ich jednak gorąca wiara i umieli zobaczyć dar Boga. Dzięki temu pozwolono im choćby dożyć sędziwego wieku -

Dlatego dziś prośmy wszyscy, by nasze serca ciągle przypominała o nieustannej miłości Boga względem każdego z nas. Do tego uczmy się doceniać, tak jak nasi przodkowie, dar chleba. Módlmy się też by nikomu z nas nie zabrakło nigdy ani tego powszedniego, ani tego który prowadzi nas do życia wiecznego

– zakończył kapłan.