Kibice wyremontowali kolejne trzy groby powstańcze [ZDJĘCIA]

Łącznie przez ostatnie lata wyremontowali oni 12 pojedynczych grobów oraz grób rodzinny dowódcy powstania mjr. dr. Władysława Jana Bolewskiego. Tym razem wyremontowano groby ppor. Stanisława Paluszka, ppor. Edmunda Bąkowskiego i ppor. Józefa Wojciechowskiego. Pochodzili oni z Rozdrażewa, Krotoszyna i Zdun, lecz spoczywają na krotoszyńskim cmentarzu obok siebie. Koszt renowacji trzech ostatnich grobów to prawie 10 tys. zł. Środki w całości pochodziły ze zbiórki powstańczej.

- Dziękujemy za wsparcie i liczymy na Państwa datki planując kolejne renowacje - powiedział nam Piotr Paterek z lokalnych struktur kibicowskich.

Stanisław Paluszek urodził się 5 maja 1892 r. w Rozdrażewie, jako syn Antoniego Paluszka i Marianny z d. Szych. Wziął udział w I wojnie światowej w szeregach armii niemieckiej i został 17 czerwca 1918 r. lekko ranny. 1 stycznia 1919 r. wstąpił do Kompanii Rozdrażewskiej pod dowództwem Wacława Pabicha i brał udział w walkach pod Krotoszynem oraz pod Zdunami i Chachalnią. Służył do 18 lutego 1919 r. W 1960 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a w 1972 r. - awansowany do stopnia podporucznika. Zmarł 21 lipca 1973 r.

Edmund Stanisław Bąkowski urodził się 16 października 1892 r. w Krotoszynie, jako syn Seweryna Bąkowskiego i Jadwigi z d. Walkowskiej. W okresie I wojny światowej służył w szeregach armii niemieckiej i został lekko ranny 21 czerwca 1918 r. Po powrocie wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim w Kompanii Krotoszyńskiej. Walczył pod Zdunami, Borownicą i Chachalnią. Po zakończeniu walk pozostał w Wojsku Polskim do 1 października 1921 r. Najprawdopodobniej wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Od 1 listopada 1921 r. do 1 września 1939 r. pracował w Cukrowni Zduny, jako robotnik. Był członkiem Towarzystwa Powstańców i Wojaków. W okresie okupacji nadal pracował w Cukrowni Zduny. Po wojnie prowadził warsztat usługowy w Krotoszynie i był członkiem Cechu Rzemiosł Różnych. W 1974 r. odznaczono go Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a w 1972 r. awansowano do stopnia podporucznika. Zmarł 9 września 1984 r.

Józef Wojciechowski urodził się 30 listopada 1880 r. w Zdunach, jako syn Józefa Wojciechowskiego i Bronisławy z d. Karolewskiej. Wziął udział w I wojnie światowej w szeregach armii niemieckiej. 22 listopada 1918 r. po powrocie z frontu prowadził konspirację i przygotowywał grunt do rozszerzenia ruchu na terenie Zdun. To on obsadził Urząd Pocztowy w Zdunach. Należał do Straży Ludowej w Zdunach. 6 lutego 1919 r. po zajęciu Zdun przez Niemców został wzięty do niewoli i w połowie 1919 r. po wymianie Niemców wrócił do szeregów powstańczych. Zamieszkał na początku w Zdunach, a potem w Krotoszynie. W 1957 r. odznaczono go Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a w 1972 r. - awansowano do stopnia podporucznika. Zmarł 24 listopada 1978 r.