Ignacy Synowiec - powstaniec wielkopolski, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej i... wiceszef krotoszyńskiej bezpieki [ZDJĘCIA]

Ignacy Synowiec urodził się 27 lipca 1896 r. we wsi Domaradzice w powiecie rawickim, jako syn rolnika Ignacego Synowca i Agnieszki z d. Łysikowskiej. Miał rodzeństwo: Annę (1890-?), Mariannę (1891-1987), Jana (1893-1960, podporucznika WP, uczestnika I wojny światowej i Powstańca Wielkopolskiego walczącego w Miejskiej Górce, Sarnowie, Słupi, Zielonej Wsi i Rawiczu, gdzie został ranny; komendanta odcinka Szkaradowo od poł. lutego do końca marca 1919 r., a od kwietnia 1919 r. - służącego w 15 Pułku Artylerii Ciężkiej w Sołaczu), Stanisławę (1895-?), Agnieszkę (1897-?), Antoniego (1899-?), Franciszkę (1900-?) i Bolesława (1902-?).

Ignacy Synowiec, podobnie jak jego brat wziął udział w I wojnie światowej w szeregach armii niemieckiej. Niestety nie wiemy zbyt wiele o jego działalności w tym okresie. Wiemy, że pod koniec wojny, a dokładnie 15 października 1918 r. został lekko ranny i trafił do szpitala. Był wówczas w stopniu kaprala. Dalszy okres znów owiany jest tajemnicą. Zapewne zdezerterował lub został zwolniony do domu. W okresie Powstania Wielkopolskiego służył w kompanii jutrosińskiej. Brał udział w walkach pod Rawiczem i rozkręcaniu szyn na trasie Rawicz-Leszno (co nie przyniosło skutku).

Po zakończeniu Powstania Wielkopolskiego jego jednostka została wcielona do 9 Pułku Strzelców Wielkopolskich, a ten przemianowany na 69 Pułk Piechoty Wielkopolskiej. Jednostkę wysłano na wschód, gdzie walczyła w wojnie polsko-bolszewickiej. W tej wojnie Synowiec wykazał się męstwem i został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. Sytuację opisywało po wojnie czasopismo Żołnierz Wielkopolski: „ Sierżant Synowiec z 69 p. piech. [69 Pułku Piechoty Wielkopolskiej] walczył od pierwszych chwil powstania [wielkopolskiego 1918/1919]. Nie korzystał ani razu z urlopu, dowodząc przez pół roku plutonem, a potem czasowo kompanją. W służbie gorliwy i sprawny, stale zgłaszał się na wszelkie niebezpieczne wyprawy, jako ochotnik. Dnia 5 lipca 1920 nad torem kolejowym pod Budsławiem w śmiałym natarciu na przeważające siły bolszewickie, zdobył ze swoim plutonem karabin maszynowy i wóz amunicyjny. Odznaczony krzyżem wojskowym 5 klasy ” (pisownia oryginalna).

Po wojnie służył w 69 Pułku Piechoty Wielkopolskiej, gdzie poza Virtuti Militari otrzymał również Krzyż Walecznych, czy Krzyż Zasługi, a także zapewne inne odznaczenia. Dosłużył się tytularnego stopnia starszego sierżanta. W 1939 r. wziął udział w kampanii wrześniowej, zapewne jako dowódca jednego z plutonów. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w więzieniu i obozach. Zapewne w stalagach. Po wkroczeniu Armii Czerwonej na tereny polskie został członkiem komunistycznej Polskiej Partii Robotniczej, a już w lutym 1945 r. z ramienia partii rozpoczął służbę w jednostkach bezpieczeństwa. Szybko awansował i został zastępcą szefa Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Krotoszynie w stopniu podporucznika.

Działał w zwalczaniu podziemia antykomunistycznego i niepodległościowego. 25 maja 1946 r. w miejscowości Salnia pod Krotoszynem grupa podporucznika Zygmunta Borostowskiego ps. „Bora” (z WSGO "Warta") zatrzymała wracającego z pracy do domu podporucznika Ignacego Synowca i zastrzeliła go. Partyzanci zabrali mu wszystkie dokumenty, pistolet oraz motocykl. Dalej udali się w kierunku Benic, gdzie dzień później wytoczyła się walka między nimi a oddziałami komunistycznymi. Poległych komunistów pod Benicami oraz Synowca pochowano na cmentarzu przy ul. Raszkowskiej w Krotoszynie. Ulica Rawicka w Krotoszynie w okresie PRL-u nosiła imię Synowca.

POLECAMY RÓWNIEŻ: