Cukrownia Zduny idzie pod młotek! Każdy może ją kupić! [ZDJĘCIA]

Zarządca Tymczasowy BM Kobylin Sp. z o.o. z/s w Zdunach ogłasza przetarg przedmiotem, którego jest sprzedaż ujawnionych na rzecz BM Kobylin Sp. z o.o. praw użytkowania wieczystego nieruchomości i własności budynku stanowiącego odrębną nieruchomość i urządzenia stanowiącego odrębny przedmiot własności dla których prowadzone są księgi wieczyste: KZ1R/00022517/1 za cenę minimalną 4 000 000 netto i KZ1R/00036999/4 za cenę minimalną 2 880 845 zł netto.

Oferty można składać do 26 lutego 2021 r. w godz. 9:00-15:00 w biurze Tymczasowego Zarządcy, którym jest Kancelaria Adwokacja Kamil Klemienia, ul. Kaczorowskiego 7 lok. 57U, 15-375 Białystok.

Aby przystąpić do przetargu należy wpłacić wadium w wysokości 0,5 mln zł na rachunek bankowy tymczasowego zarządcy prowadzony w PKO BP o numerze 09 1020 1332 0000 1402 0764 2855. Otwarcie ofert nastąpi 26 lutego 2021 r. o godz. 17:00 w biurze w Białymstoku. Codziennie w godz. 9:00-15:00 dostępne są regulamin przetargu i operat szacunkowy z wyceny nieruchomości. Przedmiot przetargu oraz dokumenty można oglądać po uprzednim+ umówieniu telefonicznym - 691-388-774, a zarządca ma prawo odwołać przetarg w dowolnym momencie.

Początki zdunowskiej cukrowni sięgają 1881 r. Wtedy powstała spółka "Actien Zuckerfabrik Zduny", która miała za zadanie produkcję cukru z buraków cukrowych. Pierwsze budynki powstały w 1882 r. Do tego zbudowano bocznicę kolejową. Początkowo cukier surowy przewożono do innych rafinerii, jednak w latach 1912-1913 rozbudowano fabrykę. Wybuch I wojny spowodował zahamowanie firmy.

W 1924 r. Polacy przejęli zakład od Niemców i zmienili nazwę na Cukrownia Zduny Towarzystwo Akcyjne. W 1929 r. przedsiębiorstwo przejęła cukrownia w Witaszycach. Powstały wówczas Zjednoczone Cukrownie Witaszyce-Zduny sp. z o.o., które podzielone były na kilka filii: Cukrownię i Rafinerię w Witaszycach, Zarząd w Witaszycach i Cukrownię Zduny. Na początku lat 30. XX w. doszło w Polsce do kryzysu gospodarczego. Zakład w Witaszycach zdecydował o przeniesieniu całej produkcji do Witaszyc.

W Zdunach 4 stycznia 1934 r. wybuchł strajk, a na czele protestujących stanął rzemieślnik (mistrz rzeźnicki) Antoni Bielawski (1902-1977). Na miejsce przyjechała policja, która stwierdziła, że strajkujący nie niszczą mienia cukrowni i nie zamierzają opuścić zakładu pracy. Robotnicy rozpoczęli głodówkę. Strajk zakończył się 13 stycznia 1934 r. po spotkaniu ze starostą krotoszyńskim. Efektem tego było, że już w kampanii 1934/1935 przerobiono jedynie 40 tys. ton buraków, co stanowiło zaledwie 30 proc. mocy przerobowej, a praca odbywała się jedynie przez 6 godzin dziennie.

W latach II wojny światowej rozwój znów był zahamowany, a latem 1944 r. rozpoczęto przebudowę zakładu na fabrykę kauczuku. Plany te przerwało zajęcie Zdun przez Armię Czerwoną. Po wojnie cukrownia nadal pełniła swoją funkcję, a kampania rozpoczęła się już pod koniec 1945 r. W 1948 r. cukrownia była najlepszym zakładem produkującym cukier w okręgu poznańskim i od tego roku do 1995 r. była zakładem państwowym. Zatrudniała wówczas od 160 ludzi, nawet do 360 osób w czasie kampanii. W 1995 r. większość udziałów przejęła Poznańsko-Pomorska Spółka Cukrowa, a w 2001 r. większość udziałów przejął koncern cukrowniczy Pfeifer & Langen KG z Kolonii. Ostatnia kampania odbyła się w 2003 r., a w 2005 r. cukrownia zakończyła działalność. Potem rozlokowała się tam firma BM Kobylin. Obejrzyjcie nasz fotoreportaż.

POLECAMY RÓWNIEŻ: