NASI POWSTAŃCY: Feliks Borzych z Kromolic [ZDJĘCIA]

Feliks Michał Borzych urodził się 16 kwietnia 1899 r. Lwówku w p. nowotomyskim, jako syn Michała Borzycha i Anny z d. Klapczyńskiej. Miał rodzeństwo: Bernarda (1895-?), Romana (1897-1964), Franciszka (1901-1990, Powstańca Wielkopolskiego), Wandę (1903-1961), Pelagię (1905-1981), Cecylię (1907-1908) i Paulinę (1909-1909).

Wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim oraz wojnie polsko-bolszewickiej. Niestety nie wiemy nic o jego udziale w I wojnie światowej. W latach 20. XX w. wziął ślub z Pelagią Wciórką (1896-1944, siostrą Powstańca Józefa Wciórki 1893-1942), wdowa po Józefie Modlibowskim (1863-1924), właścicielu majątku w Kromolicach, który również angażował się w Powstanie Wielkopolskie, bardziej majątkiem niż walką, ze względu na wiek.

Feliks Borzych zamieszkał po ślubie w majątku w Kromolicach. Był porucznikiem ze starszeństwem z 1 maja 1921 r. W 1923 r. i w 1924 r. był oficerem 63 Pułku Piechoty w Toruniu, w 1928 r. - 7 Pułku Piechoty Legionów w Chełmie, a na przełomie lat 20. i 30. XX w., gdy osiadł w Kromolicach miał przydział do Powiatowej Komendy Uzupełnień w Jarocinie.

Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany przez Niemców i wywieziono go do Rawicza, skąd 8 lutego 1942 r. został wzięty do obozu koncentracyjnego w Gross-Rosen, a 15 lutego 1945 r. przeniesiony do obozu koncentracyjnego we Flossenbürgu, gdzie otrzymał numer obozowy 84338. Był odznaczony Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości i Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921. Zmarł po 1945 r., niestety dalej ślad urywa się...

Opracowano na podstawie wpisu w bazie „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945”, Roczników Oficerskich, akt metrykalnych i „Albumu Pamiątkowego Powstańców Ziem Zachodnich 1918-1921" (Poznań 1938).