Christine Métay-Segui to organistka w Fontenay-le-Comte (Francja). Studiowała grę na fortepianie (srebrny medal na ENM w Orsay w klasie Pierre-Yves Leroux w 1982 r.) i równolegle organy w klasie Abela Gaborit w Luçon, a następnie w klasie André Isoira na ENM w Orsay, gdzie otrzymała jednogłośnie złoty medal w 1983 roku. Następnie doskonaliła się u Jean-Louisa Gila w Angers i Louisa Robilliard w klasie mistrzowskiej. Posiada również licencjat z muzykologii uzyskany w 1988 r. na paryskim uniwersytecie (Sorbona). Uzyskała dwie pierwsze nagrody z harmonii i kontrapunktu, na ENM w Montbéliard w 1998 i 2000 roku w klasie Laurenta Riou. Współpracuje z innymi muzykami, śpiewakami lub instrumentalistami (Chór Trentemoult, Saint Hilaire, Chóry: Colla Voce, Vocalis, Tempo Voce, zespół renesansowy w chórach regionalnych).
Matthew Segui po ukończeniu studiów magisterskich z lingwistyki francuskiej na Sorbonie, francuski tenor Matthieu Segui osiadł we Frankfurcie nad Menem, gdzie najpierw pobierał lekcje głosu u Mariny Unruh, a potem u Yoo-Chang Nah w Konserwatorium Dr. Hoch’a – Akademii Muzycznej. Od semestru letniego 2020 r. uczy się śpiewu na studiach licencjackich u prof. Ruth Ziesak w Hochschule für Musik w Saar. Debiutował w Teatrze Muzycznym „Papageno” we Frankfurcie w roli Ottokara w operetce Johanna Straussa (syna) „Baron cygański”.
Program koncertu:
1. Georg Friedrich Händel (1685-1759), „Comfort ye my people… Ev'ry valley shall be exalted” (Messiah) (tenor i organy)
2. Josef Rheinberger (1839-1901), Sonata organowa nr 16, op.175, Allegro (organy)
3. Hugo Wolf (1860-1903), aranżacja Max Reger (1873-1916), „Ach, wie lang die Seele schlummert!” (Spanisches Liederbuch, Geistliche Lieder Nr. 8) (tenor i organy), „Herr, was trägt der Boden hier” (Spanisches Liederbuch, Geistliche Lieder Nr. 9) (tenor i organy), Modlitwa (Mörike-Lieder Nr. 28) (tenor i organy)
4. César Franck (1822-1890), Cantabile (organy)
5. Felix Mendelssohn Bartholdy (1809-1847), Cavatina „Sei getreu bis in den Tod” (Paulus) (tenor i organy)
6. Franz Schubert (1797-1828), „Ins stille Land” (D 403), 4-ta wersja (tenor i organy), „Im Abendrot” (D 799), 2-ga wersja (tenor i organy)
7. Alexandre Guilmant (1837-1911), Symfonia nr 1, Op.42, Finał (organy).
POLECAMY RÓWNIEŻ:
Wskaźnik Bogactwa Narodów, wiemy gdzie jest Polska
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?